Kaapstad

Kaapstad kwam op 12 oktober in het vizier.

De stad grijpt je vrijwel onmiddellijk bij de strot, je maakt er deel van uit en ze laat je niet meer los. Een smeltkroes die je meeneemt, je laat voelen hoe het leven er is en je tegelijkertijd van het verleden laat proeven. Veel verschillende stijlen, nationaliteiten, rassen en gewoonten leven samen op een schitterend stuk land.
Je kunt niet anders dan genieten, terwijl je evenmin je ogen kunt sluiten voor de armoede en de ellende, die je ook om je heen ziet. Krottenwijken, zwervers, bedelaars, dieven en bedriegers, ook dat maakt deel uit van Kaapstad. Wat overheerst is het beeld van vriendelijke, blije mensen, die genieten van het leven.

José en ik hebben genoten en zoveel mogelijk uit deze drie weken gehaald. We hebben herinneringen gemaakt en we zullen dit land en deze reis nooit vergeten. Wie weet komen we er ooit nog terug. 

Dit verslag krijgt nog een slot, met details over onze dagen in en rondom Kaapstad. Die laatste aflevering ga ik op mijn gemak schrijven en deze wordt uiterlijk het komende weekeinde geplaatst. Morgen maken we ons op voor de terugreis en dinsdag zijn we weer thuis. Dat zal wennen zijn.