Knysna en Oudtshoorn

Inmiddels zitten we alweer een paar dagen in Kaapstad en hebben we weer zoveel nieuws gezien, zoveel indrukken opgedaan en zo enorm genoten, dat het soms lastig is terug te gaan in de tijd om het blog chronologisch te vervolgen.

In het vorige verhaaltje schreef ik dat we onderweg gingen naar Oudtshoorn. Dat was op zich niet onwaar, maar er zat nog een etappe tussen, namelijk die naar Knysna. Op die route hebben we wel gezien wat in de vorige aflevering is beschreven.

Op 7 oktober kwamen kwamen we na een kleine 300 km aan in Knysna. We verbleven daar in een prettig B&B, gerund door een Nederlands echtpaar: Erik & Iepie.

Schitterend gelegen,

prachtige uitzichten, een fijne kamer en een prettige sfeer. Erik & Iepie wonen al 17 jaar in Zuid-Afrika en hebben een succesvolle Bed & Breakfast. Erik had ons kort uitgelegd dat er een goed restaurant op misschien 10 minuten afstand zat, maar ja, een route vinden in het duister op smalle bergweggetjes, zonder adres in een onbekende omgeving…...dat is dus niet gelukt. Dan maar richting centrum, waar we vast wel iets zouden vinden. Langs het water, halverwege het centrum, zagen we een grill restaurant. Daar maar naar binnen. Het was er, hoe zal ik het zeggen, gezellig druk. Geen tafeltje beschikbaar leek het. Toch maar even de waitress gevraagd, die zou voor ons gaan kijken. Zij liep vervolgens wel heel druk heen en weer, maar liet zich bij ons niet meer zien. Niet langer meer gedraald, want we hadden inmiddels wel trek, en door naar het Waterfront. Daar bleek ook nogal belangstelling voor de horeca te bestaan, maar uiteindelijk vonden we een seafood restaurant, waar nog wel plaats was. Nu ben ik niet zo dol op vis, maar honger maakt rauwe bonen zoet.

De volgende ochtend gingen we op pad naar Plettenberg. Vorige vakanties (in Canada en de USA) waren we al eens gaan varen om walvissen van nabij te zien, maar veel verder dan een nauwelijks boven het water uitstekende rug in de verte zijn we niet gekomen. Nieuwe ronde, nieuwe kansen dus. We stonden te wachten en toen bleek dat er een Duits reisgezelschap bij ons aan boord zou komen. Onder aanvoering van een zichzelf lollig en belangrijk vindend heerschap, zette ook dit gezelschap, nadat de reddingsvesten waren aangetrokken, koers naar de boot.

Het was die dag een beetje grauw en bewolkt, niet erg warm. En vermoedelijk vinden de walvissen het onder dergelijke omstandigheden ook prettiger onder het wateroppervlak. Want verder dan een net aan zichtbaar stuk rug van een walvis in de verte zijn we ook dit keer niet gekomen. We zullen het ooit opnieuw moeten proberen. Terug richting kust bleek een aantal van onze oosterburen toch wel last te hebben gekregen van zeeziekte, maar het leed was niet enorm.

Eénmaal weer aan wal hebben we ons met behulp van koffie (die in Zuid Afrika steeds erg lekker is) weer wat opgewarmd. Daarna hebben we het stadje bekeken om vervolgens naar Knysna terug te rijden. ‘s Middags hebben we daar met veel plezier rondgelopen en gekeken.

Met daglicht zijn we op zoek gegaan naar het restaurant dat we de avond ervoor niet konden vinden. Het bleek achteraf erg eenvoudig te vinden en het was mooi gelegen aan het water.

Enkele uren later kwamen we er terug om te dineren. Ons werd verteld dat ze lang niet alles hadden wat op de kaart stond, omdat er - natuurlijk buiten hun schuld - veel spullen niet geleverd waren. We hadden geluk, want onze bestellingen werden zonder problemen geleverd. Het eten was er goed. Andere klanten waren minder gelukkig. We zagen een gezin van 4 weggaan en van de tafel naast ons vertrok de moeder van het gezin met veel bombarie, terwijl vader en zoon bleven zitten en bestelden. Uiteindelijk bleken ze het bestelde mee naar huis te nemen. Of ze daar moeder, die met een fles wijn in de hand boos was vertrokken, ook zouden aantreffen zullen we nooit weten.

De volgende ochtend namen we afscheid van Erik en Iepie en gingen we dan toch op weg naar Oudtshoorn. Het was weer een prachtige route, die niet al te lang was. Onderweg zijn we nog enkele keren gestopt. De eerste keer was omdat we werden aangehouden door een uiterst vriendelijke wetsdienaar, die ons een bekeuring gaf wegens het overschrijden van de maximumsnelheid. We zullen de boete van ca. 400,00 Rand wel te boven komen.

De tweede keer was om even om ons heen te kijken en te genieten van de mooie vergezichten en het minder fraaie nabijgezicht…..een jong leven in de kiem gesmoord.

Bij het B&B in Oudtshoorn werden we begroet door Gert. Dit was tot dan toe het minst goede onderkomen, maar Gert had ons als tip meegegeven om bij de Buffelsdrift te gaan lunchen. Dit lag op de route naar de struisvogelfarm, waar we een rondleiding zouden krijgen. Verderop langs diezelfde weg lagen de grotten, die, zo hadden we van anderen gehoord, zeer de moeite waard moesten zijn.

Wij dus op pad naar Buffelsdrift, een privé wildreservaat; jongens wat was het daar weer mooi! Vanaf de weg zag het er wat stoffig uit, maar eenmaal bij de entree keek je je ogen uit.

Wat hebben we daar heerlijk geluncht en wat was het daar schitterend. In de verte zagen we nog olifanten, er lag een enorm nijlpaard in het water en er was een heuse weddingchapel.

Na de lunch gauw door naar de struisvogelfarm; Ivan was onze gids, die ons in prachtig Zuid-Afrikaans veel wist te vertellen over de geschiedenis van de struisvogels en veel wetenswaardigheden met ons deelde.

Struisvogels vormen paartjes, die vervolgens samen blijven tot de dood hen scheidt. Het leer van de struisvogels is het op één na sterkste leer en behalve het leer worden ook het vlees en de veren verhandeld. De (lege) eieren kun je bijna overal kopen, beschilderd en bewerkt. We kregen een heuse nekmassage van de vogels en mochten op de eieren staan. Ook kregen we een demonstratie van hoe een struisvogel bereden wordt. Daar heb ik zo mijn eigen gedachten bij.

Het was een leuke en leerzame excursie.

Tenslotte door naar de grotten. Toen we daar aankwamen was het tien over vier en de laatste rondleiding was al van start gegaan. We mochten nog aansluiten, dus haastten we ons naar de groep. Nog nooit hadden we zulke mooie grotten gezien (http://www.cango-caves.co.za/ ).

We keken onze ogen uit. De foto bij dit verhaal doet lang geen recht aan de ondergrondse schoonheid.

Tenslotte terug naar onze kamer om vlakbij wat te gaan eten. Het eten was prima en we hebben gezellig zitten praten met landgenoten. De ruimte zat er vol mee. Kennelijk was het voor de Zuid Afrikanen nog koud, want in de het restaurant waren de vuren in twee enorme open haarden hoog opgestookt en was het bijna onhoudbaar warm binnen.

Het was al met al weer een topdag geweest en de volgende dag begint de reis naar Stellenbosch; de voorlaatste bestemming.