Stellenbosch

Op 10 oktober vertrokken we uit Oudtshoorn voor een rit van zo’n 425 km naar Stellenbosch.De laatste lange rit van deze reis, want na Stellenbosch komt alleen nog een klein stukje naar Kaapstad. De wegen zijn in z’n algemeenheid goed, erg druk is het ook niet doorgaans, maar toch gaat het allemaal niet erg hard. Je stopt eens wat vaker om wat moois of bijzonders te bekijken, te tanken of gewoon om koffie te drinken, wat te eten of een toilet te bezoeken.

Deze dag werd qua oponthoud ook nog gekenmerkt door veel wegwerkzaamheden, die stops tot wel 20 minuten met zich meebrachten omdat er maar 1 rijstrook beschikbaar was.

Uiteindelijk hebben we zo’n 6,5 uur gedaan over die ruim 400 km.

Rond Stellenbosch bevindt zich het wijngebied van Zuid-Afrika, met vele landgoederen van bekende en minder bekende wijnmakers.Ons doel was de volgende accommodatie, ook al te vinden op een wijngaard, met de in dat verband wat vreemd aandoende naam Rosenview.De omgeving is werkelijk prachtig en je kunt zien dat er met wijn veel geld te verdienen valt.

Dit gebied is duidelijk zeer welvarend. Onze TomTom gedroeg zich weer eens vreemd, maar gelukkig was er in ons woudlopershandboek, verstrekt door onze reisorganisatie NRV, een puike routebeschrijving te vinden. Overigens de complimenten aan de NRV, want alles klopte en de door hen geselecteerde accommodaties waren gemiddeld genomen goed te noemen. Ook de vooraf geboekte excursies verliepen vlekkeloos. 

De ligging van deze B&B was mooi, de kamer dik in orde en de ontvangst door “Martin Garrix” (vanwege zijn gelijkenis met deze dj) was vriendelijk. De directe omgeving was mooi en er bleken, zo vertelde ons Martin, een paar prima restaurants in de naaste omgeving te zijn. Wij kozen voor de Cattle Baron, op nog geen 4 minuten vanaf het landgoed.

Dit restaurant is door ons verkozen tot het beste wat we deze hele reis zijn tegengekomen. Wat hebben we daar heerlijk gegeten en we besloten onmiddellijk ook de tweede avond daar te gaan dineren. http://www.cattlebaron.co.za/stores/stellenbosch.html

Voor de volgende dag stond er een rit naar Hermanus op ons menu. We hadden besloten om die plek te bezoeken, omdat het er mooi moest zijn én er een gerede kans was om toch nog walvissen te spotten. Eventueel zouden we daarvandaan nog kunnen inschepen voor een nieuwe walvisvaart. Martin Garrix had ons de kustroute aanbevolen en daar waren we hem dankbaar voor. Een prachtige rit werd het langs de kust met veel uitkijkplaatsen, omdat er in dat gebied vaak haaien en walvissen gespot kunnen worden. We stopten dan ook regelmatig om even te kijken.

Tot aan Hermanus moesten we het zonder die grote zeedieren stellen, maar het uitzicht was steeds mooi. Om niet van de kustweg af te raken had Martin ons aangeraden Betty’s Bay als bestemming op de gps in te voeren en daarvandaan was het eenvoudig naar Hermanus. Bij Betty’s Bay wachtte ons een verrassing. Er is daar een heuse pinguïn kolonie te bewonderen, die overigens vergezeld worden door aalscholvers, dassies en meeuwen. Een mooie plek, waar we ondanks het grijze en winderige weer genoten van wat de natuur ons bood.

Vervolgens hebben we Hermanus nog bekeken; het weer leende zich niet echt voor lange wandelingen en de plaats zelf was ook niet erg spectaculair. Er gingen geen toeristenbootjes de zee op vanwege de harde wind en ook vanaf de kust hebben we geen walvissen gespot. Dat blijft dus op ons verlanglijstje staan.

Aan het einde van de middag aanvaardden we de terugrit naar Stellenbosch, zo’n 90 km verderop. We sloten de dag af met weer een voortreffelijke maaltijd in de Cattle Baron en gingen vol verwachting slapen. Kaapstad staat voor de deur.